Küçük Panteon

1965’li yıllarda yirmi ila otuz yaşlarında olanlar felsefi alandaki birçok öğretmenlerle karşılaşma şansına sahip oldu. Sartre, Cangulhem ve Lacan gibi daha yaşlı olanlar hala ışıldar, Althusser gibi biraz daha genç olanlar çalışmalarını sunmaya başlarken, Deleuze, Foucault, Derrida gibi yeni bir nesil arenaya giriyordu.

Tüm bu ustalar bugün öldü. Felsefi sahne kırk yıl uğraşla önümüze konmuş sorulara nasıl bağlı kalınacağını bilen, yeniyi kendi dilleriyle yeniden formüle edebilen ve taviz vermeyen genç ve yaşlıların dışında büyük ölçüde sahtekarlar tarafından dolduruldu. Bu kitapta, asil ve savaşçı gibi hep insanlık dışı bir kelime olan “felsefe”nin anlamını atfetmeye borçlu olduğum bu insanların kaybolduğu yılların anısını ve analizini bir araya getirdiğimi düşünüyorum.

Felsefe Kant’ın dediği gibi bir savaş alanıdır, ben açık ve basit kıyaslamalardan yana hiç olmadım. Ama bugünkü medyatik sayısız “filozof”u göz önünde bulundurursak, bu kitapta adı geçen bütün filozofları sevdiğimi söyleyebilirim. Evet onların hepsini seviyorum!
-Alain Badiou-

“Platon ya da Hegel’e benzer biri burada, aramızda dolaşıyor!”
-Slavoj Zizek-

“Yaşayan filozofların en önemlilerinden biri.”
-Joan Copjec-
(Tanıtım Bülteninden)